Forum o skokach narciarskich:)

aaa4

-Trzykrotne hura na czesc cesarza.-Uraaa! Uraaa! Uraaa!

Stali w rownych szeregach wzdluz burty, od kluz kotwicznych az po stanowisko dziobowego dalmierza - obsady czterech dziobowych wiez, marynarze funkcyjni i specjalisci techniczni. Oberleutnant Hose zmierzyl ich spojrzeniem, lecz trudno bylo poznac, czy jest zadowolony z okrzyku. Raczej tak, bo bez dalszych ceregieli skinieniem glowy dal znak oberbootsmanowi Kleidemu.

-Rozejsc sie. Na stanowiska.

"Wiesbaden" plynal z mala predkoscia w kierunku Wangerooge, wystawiajac dziob prosto na silny, ale przyjemny wiatr z polnocnego zachodu. Bryza chwytala czarny dym ze wszystkich trzech kominow i rozsmarowywala za nimi w rzednaca smuge na niebieskim niebie. Krazownik szedl lekkim lukiem, tak ze nawet z dziobu, wychylajac sie nieznacznie przez reling, mozna bylo zobaczyc spieniony slad torowy.

Nie znaczylo to jednak, ze Johann poddal sie nastrojowi chwili i poczul przemozna chec podziwiania czegokolwiek. Zanadto byl zmeczony. Od wczesnego rana przez kilka dlugich godzin przyjmowali bunkier, zacumowani przy nabrzezu zaopatrzeniowym. Czesc obsady wachtowej, w tym Sanger, miala mnostwo roboty przy zaladunku. Rejsy cwiczebne odbywali na weglu, za kazdym razem pobierajac tylko tyle, ile bylo niezbedne do przewidzianych manewrow. Musieli zatem ostroznie przesuwac pelnymi wegla nabierakami tuz nad pokladem, aby zawartosc mozliwie gladko trafila wprost do zasobni. Mimo porannego chlodu rozebrani do pasa, zmagali sie z zawieszonymi na lancuchach kilkusetkilogramowymi ciezarami. Skonczyli tuz przed koncem wachty, umorusani do tego stopnia, ze kapiel w zimnych wodach Jade nie zalatwila sprawy. Wprawdzie troche ich orzezwila, ale Johann wciaz odruchowo popatrywal na swoje dlonie, ozdobione obwodkami glebokiej czerni pod paznokciami.